Το Partei für Soziale Gleichheit (PSG – Σοσιαλιστικό Κόμμα Ισότητας) καταδικάζει τη συμφωνία που επιβλήθηκε βίαια στην Ελλάδα από τη γερμανίδα καγκελλάριο Άνγκελα Μέρκελ και τον υπουργό οικονομικών Βόλφγκαγκ Σόιμπλε στη συνάντηση κορυφής του Ευρωγκρούπ την Κυριακή. Καλούμε τους εργαζόμενους στη Γερμανία και σε όλη την Ευρώπη να διακηρύξουν την αλληλεγγύη τους με τους εργαζόμενους στην Ελλάδα και να οργανώσουν μαζική αντίσταση στις πολιτικές της γερμανικής κυβέρνησης.
Οι νέες απαιτήσεις για λιτότητα, με τις οποίες συνθηκολόγησε η κυβέρνηση του έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα τη Δευτέρα το πρωί, πηγαίνουν πολύ πιο μακριά από τα μέτρα που απέρριψε ο πληθυσμός της Ελλάδας, με μεγάλη πλειοψηφία, στο δημοψήφισμα που διεξάχθηκε μόλις πριν μια εβδομάδα. Για εκατομμύρια Έλληνες, η εφαρμογή αυτών των μέτρων σημαίνει φτώχεια, ανεργία, ασθένεια και ακόμη θάνατο. Η Ελλάδα θα μεταμορφωθεί σε ντε φάκτο προτεκτοράτο της Γερμανίας και των πλέον ισχυρών ευρωπαϊκών οικονομικών συμφερόντων.
Η τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) επιστρέφει στην Αθήνα και θα υπαγορεύει την πολιτική της κυβέρνησης. Ο ρόλος της Βουλής θα μειωθεί στην τυπική έγκριση μέτρων λιτότητας και στη συναίνεση για αυτόματες περικοπές στον προϋπολογισμό. Κρατική περιουσία που εκτιμάται σε €50 δισεκατομμύρια θα μεταφερθεί σε ειδικό φορέα, για να πουληθεί στον μεγαλύτερο πλειοδότη, κατά το πρότυπο του Treuhandstalt, που δημιουργήθηκε το 1990 για να ρευστοποιήσει την κρατική περιουσία στην Ανατολική Γερμανία.
Η συμφωνία ισοδυναμεί με λευκή επιταγή για την αμείλικτη εκμετάλλευση και λεηλασία της ελληνικής εργατικής τάξης
Ακόμη και σχολιαστές του κατεστημένου δεν μπορούσαν να παραβλέψουν τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της συμφωνίας. Στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, ο Βόλφγκαγκ Μύντσαου κατηγόρησε τους πιστωτές της Ελλάδας για επιστροφή στους «εθνικιστικούς ευρωπαϊκούς αγώνες επικράτησης του 19ου και της αρχής του 20ου αιώνα» και τη μεταμόρφωση της ευρωζώνης σε ένα σύστημα που «λειτουργεί προς το συμφέρον της Γερμανίας» και «διατηρείται ενωμένο απειλώντας απόλυτη ένδεια για όσους προκαλούν την επικρατούσα τάξη.»
Ο Πολ Κρούγκμαν στους Νιου Γιορκ Τάιμς κατηγόρησε το Ευρωγκρούπ για «καθαρή εκδικητικότητα, ολοσχερή καταστροφή της εθνικής κυριαρχίας, και χωρίς ελπίδα ανακούφισης.»
Οι βάναυσες ενέργειες του Σόιμπλε και της Μέρκελ φέρνουν στη μνήμη το πιο σκοτεινό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας. Λιγότερα από εβδομήντα πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που η Βέρμαχτ του Χίτλερ κατέλαβε την Ελλάδα, εγκαθίδρυσε ένα βάναυσο καθεστώς τρόμου, και λεηλάτησε αδίστακτα τη χώρα. Η επιβολή των υψηλών εξόδων κατοχής, η εξαγωγή όλων σχεδόν των βιομηχανικών προϊόντων της Ελλάδας, και η κλοπή μηχανικού εξοπλισμού και οχημάτων οδήγησε σε λιμό που κόστισε τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.
Η Βέρμαχτ αντέδρασε στην αντίσταση παρτιζάνων αγωνιστών σφαγιάζοντας τους κατοίκους πολλών χωριών, όπως το Δίστομο, οι Λιγκιάδες και το Κομμένο. Τουλάχιστον30.000 πολίτες έπεσαν θύματα σε αυτά τα αντίποινα. Οκτώ χιλιάδες Εβραίοι απελάθηκαν και δολοφονήθηκαν, και η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τις παλαιότερες στον κόσμο, εξολοθρεύτηκε εντελώς. Κανένα από τα θύματα δεν αποζημιώθηκε ποτέ, και σχεδόν κανείς από τους δράστες δεν τιμωρήθηκε.
Ο Σόιμπλε και η Μέρκελ βαδίζουν τώρα στα ίχνη των προκατόχων τους. Η γερμανική άρχουσα τάξη αποβάλλει όλη την αχώνευτη ακαθαρσία του παρελθόντος. Η υπεροψία τους υποδηλώνει ότι θεωρούν τους εαυτούς τους, και πάλι, ως την κυρίαρχη φυλή της Ευρώπης.
Οι πολιτικοί στηρίζονται από ένα δειλό και άτολμο τύπο, για τον οποίο καμία προκατάληψη ή κλισέ δεν είναι πολύ φθηνά για να εκτοξευτούν κατά του ελληνικού λαού. Τα μέσα ενημέρωσης διασπείρουν προπάγανδα και κάνουν ότι είναι δυνατό για να συγχύσουν και να παραπλανήσουν το κοινό.
Η κυβέρνηση επίσης βασίζεται σε ιστορικούς όπως ο Γιοργκ Μπαμπερόβσκι του πανεπιστήμιου Χούμπολτ, που πλαστογραφεί την ιστορία για να καταστήσει ασήμαντα τα γερμανικά εγκλήματα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχει τη στήριξη οικονομολόγων, που ανακηρύσσουν την εξαθλίωση της ελληνικής εργατικής τάξης ιστορική αναγκαιότητα, και πολιτικών επιστημόνων, όπως ο Χέρφριντ Μίνκλερ, που διατυπώνει τα πολιτικά επιχειρήματα για γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη.
Όλα τα κόμματα που εκπροσωπούνται στο γερμανικό κοινοβούλιο υποστηρίζουν την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών (SPD) Σίγκμαρ Γκάμπριελ πρωτοστατεί, επιχειρώντας να ξεπεράσει τον Σόιμπλε και τη Μέρκελ από τα δεξιά.
Όλοι έχουν πεισθεί ότι η ιστορία έχει λησμονηθεί. Αλλά εξαπατούν τους εαυτούς τους. Η εργατική τάξη της Ελλάδας, της Γερμανίας και της Ευρώπης δεν μπορεί και δεν πρόκειται να τους επιτρέψει να επαναλάβουν τα ιστορικά εγκλήματα της Γερμανίας
Η γερμανική κυβέρνηση επιδιώκει δύο στόχους στις επιθετικές της ενέργειες κατά της Ελλάδας. Σκοπεύει να θέσει ένα παράδειγμα για να αποθαρρύνει κάθε αντίσταση στο δρόμο της λιτότητας που ακολουθεί στην Ευρώπη και τη Γερμανία. Και επιζητεί να ενισχύσει την ηγεμονική της κυριαρχία στην Ευρώπη.
Ήδη από την οικονομική κρίση του 2008, η κυβέρνηση είχε αποφασίσει ότι η Γερμανία δεν μπορούσε πλέον να διατηρήσει την κυριαρχία της μέσα από συμβιβασμούς και οικονομική βοήθεια. Η Γεμανία έπρεπε να γίνει, όπως είπε ο Μίνκλερ, ο «προϊστάμενος» της Ευρώπης, και όχι ο «ταμίας» της. Στις αρχές του περασμένου χρόνου, ηγετικοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι απαίτησαν να παίξει η Γερμανία ένα ρόλο στην Ευρώπη που αντιστοιχούσε στην πραγματική της επιρροή.
Αυτή η νέα πολιτική μεγάλης δύναμης δοκιμάστηκε πρώτα στην Ουκρανία, όπου η γερμανική κυβέρνηση στήριξε ένα φιλοδυτικό πραξικόπημα που έχει οδηγήσει τη χώρα σε εμφύλιο πόλεμο και έχει φέρει το ΝΑΤΟ στο χείλος μιας στρατιωτικής αναμέτρησης με μια πυρηνικά εξοπλισμένη Ρωσία.
Το πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει μεταμορφωθεί μέσα από αυτή τη διαδικασία. Γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η ΕΕ δεν είναι ένας μηχανισμός για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών της Ευρώπης, αλλά μάλλον ένα όργανο για την υπεροχή των πιο ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και την αμείλικτη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Πλήθη ανθρώπων βλέπουν τώρα την ΕΕ με ένα μείγμα αηδίας και μίσους.
Όσο πιο ανοικτά χρησιμοποιεί η Γερμανία την ΕΕ για να φτάσει στη θέση μιας παγκόσμιας δύναμης, τόσο πιο έντονες γίνονται οι εθνικές συγκρούσεις μέσα στην Ευρώπη – πάνω απ’όλα ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία. Πριν από τη συνάντηση κορυφής της Κυριακής έγιναν έντονες συζητήσεις ανάμεσα στο Βερολίνο και το Παρίσι, το οποίο, εξαιτίας τοπικών πολιτικών παραγόντων, ευνοούσε μια πιο διαλλακτική στάση προς την Ελλάδα. Η γαλλική κυβέρνηση υπέκυψε τελικά στά προστάγματα της Γερμανίας επειδή φοβάται την απειλή από τη δική της εργατική τάξη πολύ περισσότερο από όσο φοβάται τη γερμανική ηγεμονία. Ωστόσο, αυτές οι εντάσεις θα φουντώσουν πάλι, όπως θα φουντώσει επίσης η αναπτυσσόμενη σύγκρουση ανάμεσα στην Αμερική και τη Γερμανία για το ποιός θα κυριαρχήσει στην Ευρώπη.
Είναι το καθήκον της εργατικής τάξης στη Γερμανία και σε όλη την Ευρώπη να αντισταθεί σε αυτές τις επικίνδυνες ενέργειες, που απειλούν να βυθίσουν την εργατική τάξη σε απελπιστική φτώχεια, και την ήπειρο, ακόμη μια φορά, σε πόλεμο και δικτατορία. Για αυτό τον σκοπό, είναι κρίσιμο να εξαχθούν τα διδάγματα από τα γεγονότα στην Ελλάδα και τον ρόλο που έχει παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι δύσκολο να βρεθεί ένα ιστορικό αντίστοιχο της δειλής και επαίσχυντης προδοσίας των τελευταίων λίγων ημερών από τον Τσίπρα και την κυβέρνηση του. Αφού κέρδισε τις εκλογές τον Ιανουάριο στη βάση μιας υπόσχεσης να τερματίσει τη λιτότητα, το κόμμα του Τσίπρα έκανε τη μια παραχώρηση μετά την άλλη προς το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες.
Τελικά, οργάνωσε ένα δημοψήφισμα, ελπίζοντας σε μια πλειοψηφία που θα ευνοούσε τα μέτρα λιτότητας που υποστήριζε η ΕΕ. Αντί γι’αυτό, αντιμέτωπος με μια συντριπτική πλειοψηφία ενάντια στη λιτότητα, συνθηκολόγησε εντελώς με τις γερμανικές προσταγές μέσα σε μια εβδομάδα. Ακόμη και μια δεξιά αστική κυβέρνηση δεν θα είχε πάει τόσο μακριά.
Αυτή η παράδοση επιβεβαιώνει την εκτίμηση του PSG ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα αριστερό, και σίγουρα όχι σοσιαλιστικό, κόμμα, αλλά μάλλον μια ψευτο-αριστερή οργάνωση που εκπροσωπεί εύπορα, εγωιστικά στρώματα της μεσαίας τάξης που ενδιαφέρονται κυρίως για τη δική τους ευμάρεια. Δεν έχουν παρά μόνο περιφρόνηση για την εργατική τάξη, την οποία φοβούνται. Η συνθηκολόγηση τους ενθαρρύνει ακροδεξιούς εξτρεμιστές όπως η Χρυσή Αυγή, η οποία, από μια αντιδραστική, εθνικιστική σκοπιά, ποζάρει σαν ένας πιο αποφασισμένος αντίπαλος των προσταγών των Βρυξελλών και του Βερολίνου από όσο ο δήθεν «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που ισχύει για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει εφαρμογή, επίσης, στους διεθνείς ομοϊδεάτες του, συμπεριλαμβανόμενων του Αριστερού Κόμματος στη Γερμανία και του Ποδέμος στην Ισπανία.
Το Αριστερό Κόμμα στη Γερμανία φέρει τεράστια ευθύνη για τη μοίρα της Ελλάδας. Τον Φεβρουάριο, ψήφισε το «πρόγραμμα βοήθειας» προς την Ελλάδα, που περιλάμβανε τα μέτρα λιτότητας που το συνόδευαν. Μερικές φορές ασκεί κριτική στη γερμανική κυβέρνηση, για να διατηρήσει κάποια ίχνη αξιοπιστίας, αλλά δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε για να υποστηρίξει τους έλληνες εργαζόμενους.
Έχει αρνηθεί να οργανώσει έστω και μία διαμαρτυρία σε υπεράσπιση τους. Εάν το Αριστερό Κόμμα αναλάβει την εξουσία στο Βερολίνο, θα ακολουθήσει την ίδια πορεία όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έχει αποδειχθεί από το ιστορικό του στην εξουσία σε ομόσπονδο κρατικό επίπεδο.
Το Αριστερό Κόμμα εργάζεται στενά με τα συνδικάτα, που έχουν επιδιώξει να βοηθήσουν τη γερμανική κυβέρνηση διακόπτοντας και ξεπουλώντας απεργίες των οδηγών τρένων, των εργαζόμενων στα ταχυδρομεία, τη φροντίδα ηλικιωμένων, τα νοσοκομεία και άλλα επαγγέλματα.
Η εργατική τάξη στη Γερμανία πρέπει να ξεσηκωθεί για να υπερασπίσει τους ταξικούς της αδελφούς και αδελφές στην Ελλάδα. Το PSG καλεί όλους τους εργαζόμενους που συμμετέχουν σε κοινωνικούς αγώνες, όλους τους νέους και ολόκληρο τον εργαζόμενο πληθυσμό: Υποστηρίξτε τους έλληνες εργαζόμενους! Οργανώστε απεργίες αλληλεγγύης ενάντια στα προστάγματα του Σόιμπλε και της Μέρκελ! Εγκαταλείψτε το Αριστερό Κόμμα και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και οργανωθείτε ανεξάρτητα!
Το θεμελιακό ζήτημα είναι η αναγκαιότητα του χτισίματος μιας επαναστατικής ηγεσίας – στην Ελλάδα, τη Γερμανία και σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Ενταχθείτε στο PSG, το γερμανικό τμήμα της Διεθνούς Επιτροπής της Τέταρτης Διεθνούς, και χτίστε τμήματα της ΔΕΤΔ σε όλη την Ευρώπη που θα αγωνιστούν για την ενότητα της ευρωπαϊκής τάξης και την εγκαθίδρυση των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης!
14 Ιουλίου 2015