Καθώς απέπλεαν τη Δευτέρα φέρι-μποτ κατάμεστα με εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες που εκδιώχθηκαν από τα ελληνικά νησιά της Λέσβου και της Χίου στο Αιγαίο στην τουρκική παραλιακή πόλη του Δίκιλι, ένα διεθνές έγκλημα ιστορικών διαστάσεων άρχιζε να εκτυλίσσεται.
Πρόσφυγες, που στην μεγάλη πλειοψηφία τους θέλουν να ξεφύγουν από τη δολοφονική βία που εξαπολύθηκε από τις επεμβάσεις του αμερικανικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και τους πολέμους δι’αντιπροσώπων στη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και διάφορες περιοχές της Αφρικής, πληροφορούνται από τις κυβερνήσεις της Ευρώπης ότι δεν υπάρχει κανένας τόπος γι’αυτούς σε όλη την ήπειρο, ή, όντως, πουθενά αλλού στον πλανήτη. Με άμεσο εξαναγκασμό, φορτώνονται πάνω σε σκάφη και εξαποστέλλονται πίσω στα πεδία σφαγής.
Με μια αισχρή και παράνομη συμφωνία που συνάφθηκε ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία, όσοι έχουν καταφέρει να φθάσουν στις ακτές της Ευρώπης, διακινδυνεύοντας τις ζωές τους μέσα σε ανασφαλή σκάφη, αποστέλλονται πίσω εκεί από όπου ξεκίνησαν. Ρίχνονται μέσα στις αρπάγες του αυταρχικού καθεστώτος του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, που πληρώνεται με δισεκατομμύρια ευρώ και άλλες ανταμοιβές για να κάνει τη βρώμικη δουλειά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι μαζικές απελάσεις, καθώς και η κράτηση των προσφύγων σε συνθήκες πλήρους αθλιότητας, αποσκοπούν να στείλουν ένα μήνυμα ότι ο δρόμος διαφυγής προς τη Δυτική Ευρώπη μέσα από τα Βαλκάνια έχει σφραγιστεί. Χωρίς καθόλου να σταματούν τη ροή των προσφύγων, αυτά τα σκληρά μέτρα θα εξαναγκάσουν το πολύ αυτό το κύμα ανθρώπινης οδύνης να ακολουθήσει πιο επικίνδυνες διαδρομές, όπως μέσα από τη Λιβύη, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τον αριθμό των θανάτων.
Λίγο πριν από τις πρώτες μαζικές απελάσεις, οι Γιατροί του Κόσμου (MSF) έκλεισαν τη μονάδα παροχής περίθαλψης στο κύριο προσφυγικό στρατόπεδο στη Λέσβο. Ο αρχηγός της αποστολής εξήγησε ότι «η συνέχιση της δουλειάς μας θα μας έκανε συνένοχους σε ένα σύστημα που θεωρούμε άδικο και απάνθρωπο.» Πρόσθεσε ότι οι MSF αρνήθηκαν να είναι μέρος ενός συστήματος που δεν ενδιαφέρεται για τις ανθρωπιστικές ανάγκες προστασίας αυτών που ζητούν άσυλο και των μεταναστών.
Παρόμοια, ο οργανισμός προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών, UNHCR, διέκοψε σημαντικές λειτουργίες στην Ελλάδα, διαμαρτυρόμενος ότι τα προσφυγικά στρατόπεδα είχαν μετατραπεί σε «κέντρα κράτησης» για να προετοιμαστούν μαζικές απελάσεις.
Υπάρχει μία οργάνωση που δεν έχει δείξει τέτοιους ενδοιασμούς για τις αναγκαστικές κρατήσεις και απελάσεις, ποδοπατώντας τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσφύγων μέσα στη λάσπη και στέλνοντας τους πίσω στη φυλάκιση, τα βασανιστήρια και τον θάνατο – ο ΣΥΡΙΖΑ (Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς), το σημερινό κυβερνών κόμμα στην Ελλάδα.
Η ελληνική κυβέρνηση, ένας συνασπισμός του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΕΛ (Ανεξάρτητοι Έλληνες), ένα δεξιό εθνικιστικό κόμμα, είναι ένας πλήρης και απολύτως αναγκαίος συνέταιρος στα μέτρα καταστολής της ΕΕ ενάντια στους πρόσφυγες. Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, η ελληνική βουλή ψήφισε για την ενεργοποίηση νομοθετικών και διοικητικών μέτρων, καθώς και για μαζικές αστυνομικές δυνάμεις, για να διευκολυνθούν οι απελάσεις προσφύγων που θα πραγματοποιηθούν με τη συμφωνία της ΕΕ και της Τουρκίας. Μόνο ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε ενάντια στα νέα μέτρα καταστολής, ενώ ένας άλλος απέσχε.
Οι υπόλοιποι βουλευτές ψήφισαν με την ελληνική δεξιά για την εφαρμογή μιας εγκληματικής πολιτικής που αποτελεί ορόσημο στην καταστροφή των δικαιωμάτων των προσφύγων, που είναι επίσης χαρακτηριστική του παγκόσμιου ξεσπάσματος μιλιταρισμού και της σταθερής πορείας προς τον παγκόσμιο πόλεμο.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα χρησιμοποιεί τον ελληνικό στρατό μαζί με τις αστυνομικές δυνάμεις αποκατάστασης τάξης, που περιλαμβάνουν ένα καθόλου μικρό αριθμό υποστηρικτών της φασιστικής και ενάντια στους μετανάστες Χρυσής Αυγής, για να καταπνίξει, να περικυκλώσει και να απελάσει τους πρόσφυγες. Η πολιτική της προς τους πρόσφυγες βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση προς την ευρεία συμπάθεια του ελληνικού λαού για τα δεινά τους. Η αντίδραση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ειναι να αποπειραθεί την ποινικοποίηση των οργανώσεων αλληλεγγύης, ενώ χρησιμοποιεί σκληρές αστυνομικές τακτικές για να καταπνίξει την κάλυψη στα μέσα ενημέρωσης των μέτρων καταστολής ενάντια στους πρόφυγες.
Οι μαζικές απελάσεις αρχίζουν ταυτόχρονα με τις διαπραγματεύσεις στην Αθήνα ανάμεσα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του επονομαζόμενου «κουαρτέτου,» που περιλαμβάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε ένα νέο γύρο μέτρων λιτότητας αποδεκατίζοντας ακόμη περισσότερο το βιοτικό επίπεδο της ελληνικής εργατικής τάξης.
Είναι λιγότερο από 15 μήνες από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, ισχυριζόμενοι ότι είναι αριστεροί ακόμη και σοσιαλιστές, ανέβηκαν στην εξουσία πάνω σε ένα κύμα αντίστασης ενάντια στις απαιτήσεις λιτότητας της ΕΕ. Μέσα σε επτά μόλις μήνες, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε – αφού κάλεσε ένα λαϊκό δημοψήφισμα στο οποίο οι απαιτήσεις λιτότητας της ΕΕ απορρίφθηκαν αποφασιστικά – ακόμη περισσότερο καταστρεπτικά μέτρα από εκείνα που εφαρμόστηκαν από τις προηγούμενες δεξιές κυβερνήσεις.
Τον προηγούμενο χρόνο, ολόκληρη η κλίκα των ψευτο-αριστερών ομάδων διεθνώς, από το γαλλικό Νέο Αντι-καπιταλιστικό Κόμμα (ΝΡΑ) μέχρι τη Διεθνή Σοσιαλιστική Οργάνωση (ISO) στις ΗΠΑ και το Βραζιλιανό PSTU, χαιρέτισαν την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ σαν μια νίκη της εργατικής τάξης. Μόνο η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς και το World Socialist Web Site προειδοποίησαν από την αρχή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα «αντιπροσώπευε τον δρόμο έξω από την κρίση.» Αντίθετα, γράψαμε ότι «θα αντιπροσώπευε ένα τεράστιο κίνδυνο.»
Όπως εξήγησε το WSWS: «Παρά την αριστερή του πρόσοψη, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αστικό κόμμα που στηρίζεται σε εύπορα στρώματα της μεσαίας τάξης. Οι πολιτικές του καθορίζονται από συνδικαλιστές γραφειοκράτες, ακαδημαϊκούς, επαγγελματίες και κοινοβουλευτικούς διεκπεραιωτές που επιδιώκουν να υπερασπίσουν τα προνόμια τους υπερασπίζοντας την κοινωνική τάξη πραγμάτων.»
Μετά την επαίσχυντη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ με την ΕΕ και την αποδοχή αυτού που ισοδυναμεί με τη μισο-αποικιακή υποταγή της Ελλάδας στη Γερμανία και το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, η Διεθνής Επιτροπή εξέδωσε μια δήλωση που ανέφερε: «Μεγάλες λαϊκές μάζες έρχονται απευθείας αντιμέτωπες με τη χρεωκοπία και προδοσία πολιτικών κομμάτων που έχουν κυριαρχήσει στα κινήματα διαμαρτυρίας και σε αυτό που πέρναγε για αριστερή πολιτική σε όλη τη διάρκεια μιας ιστορικής περιόδου... Για δεκαετίες, αυτά τα κόμματα πρόβαλλαν απατηλά τις πολιτικές τους σαν ριζοσπαστικές ή αντι-καπιταλιστικές, ενώ, στην πραγματικότητα, δεν ήταν τίποτε τέτοιο. Η πρώτη τους εμπειρία στην κυβέρνηση έχει ξεσκεπάσει αυτές τις προφάσεις σαν μια απάτη, που παρέχουν πολιτική κάλυψη σε φιλο-καπιταλιστικές πολιτικές σχεδιασμένες για να προάγουν τα συμφέροντα του 10 τοις εκατό στην κορυφή της κοινωνίας εις βάρος του εργαζόμενου λαού.»
Η ανάλυση που έκανε η ΔΕΤΔ για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει δικαιωθεί τώρα περισσότερο και ακόμη πιο τραγικά με την εγκληματική πολιτική του προς τους πρόσφυγες. Ενώ ένα πλήθος ψευτο-αριστερών ομάδων έχει δώσει πολιτική στήριξη στον ιμπεριαλισμό, δικαιολογώντας πολέμους για αλλαγή καθεστώτος στη Λιβύη και τη Συρία σαν «ανθρωπιστικές» επεμβάσεις ή ακόμη και «επαναστάσεις,» ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει πρακτική βοήθεια του πλέον αποκρουστικού είδους, χρησιμοποιώντας αστυνομικές κρατικές εξουσίες για να καταδιώξει τα θύματα αυτών των πολέμων. Αυτό έχει συντρίψει την υποκρισία των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» τόσο του ιμπεριαλισμού όσο και των ψευτο-αριστερών πρακτορείων του.
Η πάλη ενάντια στον πόλεμο και η υπεράσπιση της εργατικής τάξης και των προσφύγων απαιτεί το χτίσιμο ενός νέου επαναστατικού κόμματος για να εξοπλίσει τους επερχόμενους μαζικούς αγώνες με ένα επαναστατικό, σοσιαλιστικό και διεθνιστικό πρόγραμμα. Τέτοια κόμματα μπορούν να χτιστούν μόνο με μια αδιάλλακτη πάλη για να ξεσκεπαστεί και να ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και παρόμοιοι υπερασπιστές της καπιταλιστικής τάξης.
5 Απριλίου 2016